Muhim olan islevi

Kendimi ifade ederken tasarruf cabam sanirim bende refleks haline geldi. Kontrolsüz ve hayatimdaki birçok etkiyle ilişkili. İçinde bulundugum duygu durumunun etrafinda fazla gezinmek istemiyorum en kestirme yoldan ifade çabası içerisindeyim. Keşke uzun anlatimlara tahammülsüzlüğüm olmasaydi. Yasadiğim beni “iz”lemiş anilari ifade edisim kimi zaman o kadar kisa oluyor ki yasadigim anin ortaklari o yaziyi baskasininmis gibi ‘bihaber’ okuyorlar. Aslina bakarsaniz benim icin bile bu sifreleri cozmek zor. Inanin...
Yazilarim veya siirllerimdeki her imge yasadigim sonsuz kucuklugun duygu durumumun gozumde canlanan taramalari. Kisa sürede yazilmazsa hafizamin silecegi cok fazla aranmamis parcalari. Mevcut bellegiminle cikan sonuc da bu oluyor.
Bazi seyler hic ama hic degismez???